پارسيان و من شورش نثر است عليه نظم كهن، شورش رمان است عليه اسطوره و حماسه، واسازي و بازسازي متون مقدس و تاريخ همچنين باز تفسير آنهاست، در شرايط نوين. در زمانهاي كه ادبيات وارداتي در كشورمان هر روز ابعاد گستردهتري مييابد پديد آوردن چنين رماني ارزشمندتر مينمايد، به وي?ه آنكه تب امروز جامعه براي بيشتر دانستن در مورد گذشتهي خود، دستمايهي خوبي براي انتشار چنين كتابهايي است.
پارسيان و من پيوندي ?رف ميان خوانندهي خويش و اسطورههاي كهن ايراني برقرار ميكند، همچنين به انتقال درون مايهي فرهنگ ايراني به نسل امروز ميپردازد. از بن و بيخ ميكاود و درك خويش شناسي را براي خوانندهاش فراهم ميآورد.
پارسيان و من رماني است كه آرزوها وخواستههاي يك ملت را براي آزادي از بند ستم به تصوير ميكشد، ستمي كه در طول هزارهها با آن در نبرد بوده است. در كاخ ا?دها همواره پليدي با سياهي نشاني داده ميشود، كاخ ديوان سياه است و كاخ ا?يدهاك تيره و پ?مرده، گويي كه هميشه اهريمن در لباس تيره نمايان ميشود، اما هر كجا دودي هست حتمن آتشي نيست، گاه اهريمن و نيروهايش در لباس پاكي و اهورايي متجلي ميشوند، هميشه نبايد در سياهي اهريمن را جست و در سپيدي و نور پاكي را.
اين سپيد يا سياه ديدن و خاكستري نديدن امروزمان شايد از دواليتهاي است كه قوم آريايي از ديرباز و پيش از ورود به سرزمين انشان در خاطر خويش دارد. زبان نوشتاري اين مجموعه آزاد و بيپيرايه است و از بسياري از تابوها گذر كرده است، ميخوارگي در اين اثر نمودي فراوان دارد، يا آنكه روابط عاشقانهي ميان ماننا و اردشير (راوي و شخصيت اصلي داستان) از حدود بستهي سياستهاي آموزش و پرورش ما فراتر ميرود.
نامهاي كهن ايراني و پارسي با ريشهي اوستايي و پارسي باستان در جاي جاي كتاب چشم نوازند.
سه گانهي پارسيان و من هر يك شخصيتي از تاريخ كهنمان را به تصوير ميكشد: ا?يدهاك (ضحاك)، رستم و كوروش.
خواندن اين سهگانهي جذاب و كِشنده را به شما پيشنهاد ميكنم. http://farsibooks.ir/