Firewall در فرهنگ كامپیوتر یعنی محافظت از شبكه های داخلی در مقابل شبكه های خطاكار . معمولا یك شبكه كامپیوتری با تمام دسترسی ها در طرف و در طرف دیگر شما شبكه تولیدات شركت را دارید كه باید در مقابل رفتارهای مخرب محافظت شود. چند سوال مطرح می شود كه آیا واقعا نیاز به محافظت از یك شبكه داخلی داریم و سوال دیگر اینكه چگونه از طریق یFirewall در فرهنگ كامپیوتر یعنی محافظت از شبكه های داخلی در مقابل شبكه های خطاكار . معمولا یك شبكه كامپیوتری با تمام دسترسی ها در طرف و در طرف دیگر شما شبكه تولیدات شركت را دارید كه باید در مقابل رفتارهای مخرب محافظت شود. چند سوال مطرح می شود كه آیا واقعا نیاز به محافظت از یك شبكه داخلی داریم و سوال دیگر اینكه چگونه از طریق یك شبكه عمومی مانند اینترنت به آن دسترسی داشته باشیم . دلیل بسیار ساده ای دارد ؟ كه آن نیاز به بقاء و رقابت است . اعتبار كمپانیها در اینترنت به تبلیغات تولیداتشان می باشد . اینترنت به صورت شگفت انگیزی در حال رشد است . مانند یك فروشگاه بسیار بزرگ بیشتر مردم به طرف اینترنت می آیند وهمانطوریكه در یك فروشگاه باید محصولات سالم باشند و بعد از فروش گارانتی بشوند اطلاعات و داده و انتقالات آنها نیز باید به صورت امن و گارانتی شده باشد . حال باید مكانیزمهایی برای حفاظت از شبكه داخلی یا اینترنت شركت در مقابل دسترسی های غیر مجاز ارائه دهیم
Firewall های مختلفی با ساختارهای مختلف وجود دارد ولی عقیده اصلی كه پشت آنها خوابیده یكسان است . شما به شبكه ای نیاز دارید كه به كاربرانتان اجازه دسترسی به شبكه های عمومی مانند اینترنت را بدهد و برعكس . مشكل زمانی پیش می آید كه كمپانی شما بدون در نظر گرفتن معیارهای امنیت بخواهد به اینترنت وصل شود و شما در معرض دسترسی از طرف Server های دیگر در اینترنت هستید. نه تنها شبكه داخلی كمپانی در مقابل دسترسی های غیر مجاز آسیب پذیر است بلكه تمام Server های موجود در شبكه كمپانی در معرض خطر هستند . بنابراین به فكر محافظت از شبكه می افتید و اینجاست كه نیاز به یك Firewall احساس می شود . به هر حال قبل از فكر كردن درباره Firewall باید سرویسها واطلاعاتی كه می خواهید روی اینترنت در دسترس عموم قرار دهید مشخص كنید .
و اینک وداع! این جلسه با موضوع پردازنده وداع خواهیم کرد. بارها گفته‌ام و بار دگر می‌گویم که برای خرید هر قطعه جدید علاوه بر مشورت و دریافت نظرات دیگران، تکانی به خود داده و کمی مطالعه، تحقیق، پ?وهش و سرک کشیدن به سوراخ سمبه قطعه مورد نظر را در دستور کار خود را دهید! انتخاب نهایی قطعه باید با شما باشد. کمی تامل و تدبر به‌طور حتم مثمرثمر خواهد بود و کارگشا. از نق که بگذریم هفته گذشته کلیاتی درباره خانواده‌های پردازشی شرکت AMD گفته شد و این هفته کلام را با بررسی کلی خانواده‌های پردازشی شرکت Intel به سرانجام خواهیم رساند. اگر رخصت فرمایید پردازنده‌هایی را که از سوکت قدیمی 478 پینی استفاده می‌کنند را از دایره توجه خود به کناری نهاده و بر مدل‌های جدید متمرکز شویم. و اما بعد ...
Intel پردازنده‌های Intel برخلاف رقیب خود AMD تنوع سوکت بسیار محدودتری دارد. خانواده‌های پردازشی جدید Intel همگی از سوکت 775 پینی LGA775 استفاده می‌کنند، بنابراین کار تاحدودی راحت‌تر است. CeleronD، Pentium4، PentiumD، Pentium Dual Core و Intel Core 2 خانواده‌های پردازشی طراحی شده برای مصرف عام را تشکیل می‌دهند.
CeleronD شبه پردازنده‌ای است که صراحتا به درد لای جرز دیوار می‌خورد! به‌طور حتم اگر قصد دارید پول اندک خود را دو دستی در جوب بریزید، می‌توانید از این شبه پردازنده استفاده کنید! شک نکنید که تهیه Sempron بر این موجود شرف دارد، همین! Pentium4 نام خانواده پردازشی است که خدا را شکر تا یک‌سال آینده غزل خداحافظی را خواهد خواند! تاکید می‌کنم کلا بی‌خیال این خانواده و اعوان و انصارش شوید.
به طور متوسط 75 الی 80 درصد بازدیدهایی که از یک وب سایت صورت می‌گیرد از درگاه موتورهای جستجو می باشد. نکته قابل توجه این است که اکثریت مردم فقط 2 صفحه اول از نتیجه بازگشتی توسط موتورهای جستجو را بررسی می‌کنند.
SEO چیست؟ SEO مخفف کلمات Search Engine Optimization به معنای بهینه سازی وب سایت برای موتورهای جستجو می‌باشد. برای اینکه رتبه وب سایتتان را افزایش دهید باید به موتورهای جستجو بگویید که سایت شما در چه زمینه‌ای فعالیت می کند. برای معرفی زمینه فعالیت وب سایتتان به موتورهای جستجو باید از کلمات کلیدی (keywords) مناسب در جاهای مختلفی از سایتتان استفاده کنید.
لطفا برای مشاهده ی متن کامل بر روی ادامه ی مطلب کلیک کنید.
وقتی جستجویی در یک موتور جستجوگر انجام و نتایج جستجو ارایه می شود، كاربران در واقع نتیجه كار بخش های متفاوت موتور جستجوگر را می بینند. موتور جستجوگر قبلا" پایگاه داده اش را آماده كرده است و این گونه نیست كه درست در همان لحظه جستجو، تمام وب را بگردد. بسیاری از خود می پرسند كه چگونه ممکن است گوگل در كمتر از یك ثانیه تمام سایت های وب را بگردد و میلیون ها صفحه را در نتایج جستجوی خود ارایه كند؟ گوگل و هیچ موتور جستجوگر دیگری توانایی انجام این كار را ندارند. همه آنها در زمان پاسخ گویی به جستجوهای كاربران، تنها در پایگاه داده ای كه در اختیار دارند به جستجو می پردازند و نه در وب! موتور جستجوگر به كمك بخش های متفاوت خود، اطلاعات مورد نیاز را قبلا" جمع آوری، تجزیه و تحلیل می كند، آنرا در پایگاه داده اش ذخیره می نماید و به هنگام جستجوی کاربر تنها در همین پایگاه داده می گردد. بخش های مجزای یك موتور جستجوگر عبارتند از:
* Spider یا عنکبوت * Crawler یا خزنده * Indexer یا بایگانی کننده * Database یا پایگاه داده * Ranker یا سیستم رتبه بندی
لطفا برای مشاهده ی متن کامل بر روی ادامه ی مطلب کلیک کنید.
آماده وداع باشید! اول کلام گفته باشم که قرار است موضوع پردازنده تمام شود و برود پی کارش! مردیم از بس تو این هفته‌نامه همه‌اش از پردازنده گفتیم و نوشتیم و خواندیم! القصه تا هفته گذشته نگاه کلی به موضوع پردازنده داشتیم و گفتیم که چه شد که این شد! از AMD و رشد سریع و هوشمندانه‌اش و از Intel و بازگشت مدبرانه‌اش سخن گفتیم. بحث‌هایی نیز درباره برخی ترفندهای ناشایست گفتیم و تا هفته آینده باید حق مطلب را ادا کنیم و از حضور جناب پردازنده مرخص شویم! اینکه کدام پردازنده به چه کاری می‌آید، آنقدر اهمیت دارد که باید مطلب پردازنده را چند هفته دیگر کش دهیم که این کار را نخواهیم کرد. این هفته اختصاص به AMD دارد و هفته آینده به Intel. و اما بعد ...
AMD
پردازنده‌های AMD از لحاظ نوع سوکت به پنج دسته سوکت 754 پین، 939 پین، 940 پین، سوکت AM2 و سوکت 1207 پین تقسیم می‌شوند. البته سوکتهای دیگری نیز وجود دارند که از آنها صرف‌نظر می‌کنیم. از بعد خانواده پردازشی، محصولات AMD شامل: خانواده‌های پردازشی Sempron، Athlon64، Athlon64 X2، Athlon-FX و Opteron است. هر یک از این خانواده‌ها با هدف خاصی طراحی و تولید شده‌اند و کاربرد مشخصی دارند. توجه داشته باشید که پردازنده‌هایی که براساس سوکت AM2 طراحی می‌شوند، از حافظه‌های نسل DDR2 بهره می‌برند و دیگر پردازنده‌ها از حافظه‌های نسل DDR پشتیبانی خواهند کرد.
عنوان کتاب / مقاله : آشنايي جامع و كامل با فناوري DSL و خانواده ي بزرگ آن
4صفحه | فارسی | 0.1 مگ | لینک مستقیم
نویسنده : ----
موضوع : رایانه _ اینترنت .
منبع : مجله ی دانش و کامپیوتر برگرفته از : انجمن های تخصصی P30World.Com
توضیحات/خلاصه : DSL مخفف Digital Subseriber Line است.يك فناوري مخابراتيه كه با استفاده زوج سيم مسي تلفني(همين دو رشته سيمي كه تو خونه هامون كشيده شده) مي تونه اطلاعات و داده ها رو با سرعت بالا در باند پهن ((BandWidth توسط خطوط تلفن معمولي انتقال بده.توجه كنين كه كار اين گونه خطوط تلفن رسوندن امواج صوتي به مقصد است.اين گونه خطوط(زوج سيمي) كه به PSTN (Public Switched Telephone Network ) نيز ناميده ميشن فقط با سرعت 4 كيلوهرتز مي تونه صداها و امواج رو انتقال بده …
قبل از سلام هفته گذشته به‌صورت تلگرافی گفته شد که بزرگترین اختلاف میان شرکت‌های Intel و AMD در نگاه کاملا متفاوت ایشان به‌موضوع پردازش بود. گفته شد که برای امثال AMD افزایش کمیت تعداد دستورالعمل‌های قابل اجرا در هر فرکانس پردازشی و برای جماعت Intel افزایش کمیت تعداد فرکانس‌ها در واحد زمان اهمیت داشت. البته جناب هکتور روئیز، مدیرعامل AMD تلاش بسیاری کرد تا به عالم و آدم بفهماند که بابام‌جان به پیر، به پیغمبر این روش بهتر است! بعدترها معلوم شد که این بنده خدا راست می‌گفته و ادعای وی صحیح بوده است! هفته گذشته بحث بر سر جدال پردازنده‌های خانواده Pentium4 و Athlon64 بود و گفتیم که خداوکیلی محصول AMD از لحاظ قیمت، در اغلب اوقات بر محصول Intel از بعد کیفی برتری داشت! اما فرصت نشد بگوییم که Intel برای حال‌گیری از AMD اقدام به معرفی پردازنده‌ای دوهسته‌ای به‌نام PentiumD کرد و الحق و الانصاف کیفیت این خانواده پردازشی شامل دو قبیله سری D8XX و D9XX تا حدی قابل‌قبول بود. البته کیفیت به نسبت قیمت سری D9XX بهتر نشان داده است. القصه AMD نیز بیکار ننشست و اقدام به‌معرفی پردازنده دوهسته‌ای خود با نام Athlon64 X2 کرد و سعی نمود که پاسخ دندان‌شکنی به PentiumD بدهد! این شرکت به نوعی قصد داشت از یک‌سوکیفیت پردازشی ارایه شده را به‌رخ حریف بکشاند و از سوی دیگر مخاطب را نیز بدان عادت دهد. اینجا بود که آن اتفاق جالب افتاد و Intel نسل جدید پردازنده‌های خود را به‌جهانیان معرفی و حق مطلب را ادا کرد. خانواده پردازشی Intel Core 2 از همان شیوه پردازشی استفاده می‌کند که سال‌هاست IBM و AMD از آن بهره‌برداری می‌کنند و ثمره کیفی آن را هم می‌بینند. معرفی Core 2 Duo عقب‌ماندگی کیفی محصولات قبلی Intel را جبران کرد و جبهه جدی و جدیدی در برابر AMD گشود.
قبل از ورود ارتقاجویان شامل دو دسته دارندگان دستگاه‌های فرد اعلا مبتنی بر پردازنده 478 پینی Pentium4 و صاحبان دستگاه‌هایی با پردازنده 462 پینی AthlonXP هستند. با توجه به شرایط روز به ضرس قاطع می‌توان گفت که هر دو دسته برای ارتقا سخت‌افزاری، نیاز به تغییرات اساسی در چینش قطعات مانند تعویض مادربرد خواهند داشت، چراکه سوکتهای تمام پردازنده‌های جدید بدون تعارف تغییر کرده و هیچ پردازنده‌ای با سوکت 478 یا 462 پینی تولید نمی‌شود. پس مادربرد به‌عنوان اولین گزینه تغییر خواهد کرد و به‌تبع آن نوبت به پردازنده خواهد رسید. برای انتخاب پردازنده مناسب یک عقب‌گرد دوباره مورد نیاز خواهد بود و آن انتخاب چیپ‌ست مناسب برای مادربرد است تا به خوبی از قابلیت‌های پردازنده پشتیبانی کند. توجه داشته باشید که کم‌کاری، تنبلی، ضعف یا ناتوانی اغلب سیستم‌های کامپیوتری امروزه نه به دلیل عدم کیفیت که در عدم تناسب توان کاری قطعات با یکدیگر نمایان شده است. حتی اگر تمام قطعات شما ضعیف انتخاب شده باشند، اما اصل تناسب قطعات رعایت شده باشد، به دلیل کم نیاوردن در مقابل دستگاه‌های گران‌قیمت و رعایت حال شما، یک حداقل کیفیت پردازشی در اختیار شما قرار خواهد گرفت! مطلب بالا را این‌گونه می‌توان بیان کرد که انتخاب نوع پردازنده و قابلیت‌های آن به‌نوعی در هنگام انتخاب چیپ‌ست مادربرد صورت خواهد گرفت. در این مورد دقت کرده و تعارف را کنار بگذارید!
سلام جاناتان لیوینگستون، مرغ دریایی داستان معروف جاناتان جناب ریچارد باخ در قسمتی مطلب جالبی عنوان می‌کند که "چرا دشوارترین کار در جهان این است که پرنده‌ای را متقاعد کنی که آزاد است؟" یعنی پرنده آزاد است و بیچاره نمی‌داند. همین مطلب درباره استفاده از سازنده پردازنده‌ها نیز صدق می‌کند. می‌توان گفت که "چرا دشوارترین کار در جهان این است که خریدار را متقاعد کنی که در انتخاب بین AMD و Intel مختار است؟" باور کنید که خریدار در هنگام تعویض مادربرد می‌تواند نوع پردازنده خود را نیز تغییر دهد. بارها با این موضوع برخورد داشته‌ام که خریدار خود را محکوم به انتخاب نوع خاصی از پردازنده‌ها کرده است و در عین عدم رفع نیاز، دست‌بردار هم نیست. پس به‌عنوان اولین اصل بپذیرید که یکی از فرصت‌ها، تغییر بستر پردازشی در هنگام تغییر مادربرد است!
تکنولو?ی اطلاعات دیجیتال با آسان‌تر کردن نسخه برداری و اصلاح اطلاعات به دنیا کمک می‌کند. و رایانه‌ها برای آسان‌تر کردن این امر به ما وعده می‌دهند. این آسان‌تر کردن را هر کسی نمی‌خواهد . سیستم کپی‌رایت به برنامه‌ها «مالکین»ی می‌بخشد که هدف اکثر آنها منع منفعت‌های نهانی نرم‌افزار از سایر مردم است. آنها می‌خواهند تنها کسانی باشند که بتوانند از نرم‌افزاری که ما استفاده می‌کنیم، نسخه برداری و آن را اصلاح کنند. سیستم کپی‌رایت با صنعت چاپ رشد پیدا کرد -- یک تکنولو?ی برای نسخه برداری عمده‌ی از محصولات. کپی‌رایت تا حد زیادی با این تکنولو?ی متناسب است زیرا این تکنولو?ی فقط محدود کننده‌ی‌ی تولید کنندگان عمده است. و آزادی را از کسانی مثل خوانندگان کتاب‌ها نمی‌گیرد. یک خواننده‌ی معمولی که ماشین چاپ ندارد، می‌تواند فقط به وسیله‌ی قلم و جوهر از مطالب کتاب نسخه برداری کند. و هیچ خواننده‌ای برای این کار مورد بازخواست و تعقیب قانونی قرار نمی‌گیرد.
تکنولو?ی دیجیتال بسیار انعطاف‌پذیرتر از ماشین چاپ است: زمانی که اطّلاعات شکل دیجیتال به خود می‌گیرند، شما به آسانی می‌توانید آن را برای سهیم شدن با دیگران، کپی کنید. این انعطاف پذیری زیاد، تناسب سیستمی مثل کپی‌رایت را بر هم می‌زند. و این دلیل افزایش قوانین سخت و بی‌رحمانه‌ای است که هم‌اکنون برای کپی‌رایت نرم‌افزار اجرا می‌شود. این چهار فعّالیّت انجمن ناشران نرم‌افزار (Software Publishers Association - SPA) را در نظر بگیرید: تبلیغات بزرگی که می‌گوید، نافرمانی از مالکین برای کمک به دوستتان، کاری نادرست است. درخواست برای گذاشتن جاسوس‌هایی در محل کار یا تحصیل برای اطّلاع دادن در مورد اعمالشان. حمله(باکمک پلیس) به دفاتر و مدرسه‌ها، یعنی جایی که به مردم گفته می‌شود باید بی‌گناهی خود را از نسخه برداری غیر قانونی ثابت کنند . تعقیب قانونی (توسّط دولت ایالات متّحده و با درخواست SPA) افرادی مثل DavidLaMacchia در MIT، نه برای نسخه برداری از نرم‌افزار (او متّهم به هیچ نسخه برداری نشده)، بلکه فقط برای بدون محافظ گذاشتن امکانات نسخه برداری و شکست در محدود کردن استفاده‌ی آنها. تمامی این چهار فعّالیّت مانند استعمال آنها در شوروی سابق است. جایی که که هر ماشین چاپ یک گروه محافظ برای جلوگیری از نسخه برداری‌های ممنوع داشت، و اشخاص مجبور به نسخه برداری پنهانی اطّلاعات و دست به دست کردن آن مثل "samizdat" بودند. البتّه تفاوت‌هایی نیز وجود دارد: انگیزه‌ی کنترل اطّلاعات در شوروی، سیاسی بود؛ در حالی که این انگیزه در ایالات متّحده بر اساس سود است. امّا این عمل نهایی است که بر ما تأثیر می‌گذارد و نه انگیزه‌ی آن. هر تلاشی برای منع به اشتراک گذاشتن اطّلاعات با هر انگیزه و علتی، منجر به روش‌ها و ناملایمات یکسان خواهد شد. مالکین برای به دست گرفتن قدرت کنترل استفاده‌ی ما از اطّلاعات، دلایل گوناگونی می‌آورند.
دنیای جدید پردازش هفته گذشته درباره معرفی پردازنده Athlon XP و ماجرای رقابت این موجود با پردازنده Pentium4 به قدر کفایت نوشته شد. حقیقت ماجرا این است که AMD با معرفی این پردازنده، قدم به دنیای جدیدی نهاد و بستر جدیدی نیز برای مصرف‌کنندگان گشود. دوران پردازنده‌های Pentium4 را می‌توان به دو دوره قبل و بعد از ارایه Athlon XP تقسیم کرد. خانواده پردازشی Athlon به بیان دقیق کلمه، سرخوشی Intel را بر باد داد! قبول دارم که خانواده Athlon XP محصولات داغی بودند، داغ بدین معنی که در حین کار گرمای بسیاری تولید می‌کردند و طبیعی است که هر گاه فشار کار افزایش یابد، میزان فعالیت پردازنده بیشتر می‌شود و دمای پردازنده به‌علت افزایش گرما بالاتر می‌رود. مشکل حرارتی پردازنده Athlon XP با نصب یک عدد فن فرد اعلاء قابل حل بود! اما چرا دمای پردازنده‌های Pentium4 بالا نمی‌رفت؟ ماجرا از این قرار بود که Intel در داخل پردازنده‌های خود حسگری نصب کرده بود که هرگاه میزان گرمای تولید شده و به‌تبع آن دمای هسته پردازشی افزایش می‌یافت، طبق یک الگوریتم تعریف شده، سرعت فرکانس پردازنده را کاهش می‌داد. دعوای اصلی بین مسؤولان این دو شرکت این بود که صاحبان AMD مدعی بودند که نباید برای کاهش دمای پردازنده از کیفیت کاری آن کاست، درصورتی که می‌توان به‌کمک سیستم‌های خنک‌کننده این نقیصه را رفع کرد و مسؤولان Intel در مقابل این مدعا سکوت اختیار کرده بودند و به‌هیچ وجه زیر بار نمی‌رفتند، به همین راحتی!
دنیای 64 بیتی به خاطر دارم که Barton XP داغ‌ترین، بهترین و آخرین نسل از پردازنده‌های Athlon XP بود که برای مسؤولان Intel کلافه‌کننده‌ترین، سمج‌ترین و ارزان‌ترین رقیب در برابر Pentium4 قلمداد می‌شد. AMD فرصت چندانی به مصرف‌کنندگان بازار نداد و بلافاصله و به‌طور ناگهانی خانواده جدیدی را معرفی کرد که دنیای پردازش آن هنگامه را زیر و زبر کرد. پردازنده 64 بیتی Athlon64 به‌عنوان نسل جدید پردازنده‌ها مانند آوار بر سر Pentium4 خراب شد! نکته جالب اینجا بود که دمای هسته پردازشی Athlon64 به ندرت از 40 درجه فراتر می‌رفت، در حالی‌که دمای پردازنده‌های Pentium4 به‌ندرت کمتر از 40 درجه سانتی‌گراد را نشان می‌داد. به بیان دیگر جنگ این دو مغلوبه شده بود و AMD با حل مشکل گرمای پردازنده‌های خود و البته قراردادن کنترل‌گر حافظه در داخل پردازنده، بر رقیب پیشی گرفته بود. در مبحث مادربرد گفته شد که رابطه بین پردازنده و حافظه اصلی سیستم (RAM) توسط چیپ‌ست اصلی سیستم (Northbridge) کنترل می‌شود. AMD با طرحی جالب، نقش چیپ‌ست مادربرد را از میان برداشت و بخش کنترل حافظه سیستم را در داخل هسته پردازنده‌ها قرار داد تا ارتباط با حافظه سریع‌تر و با وقفه کمتری برقرار شوند.
