جنبش فکری و هنری نیمه دوم قرن 17 فرانسه است. از جمله مشهورترین معرفین این نهضت: راسین- لفونتن- برویر- پاسکال- مولیر- لاروشفوکو- لفایت- بوسوئه- بوآلو می باشند. کلاسیسیم اغلب به عنوان مکتبی مخالف رومانتیسم و باروک تلقی می شود.
وی?گی کلاسیسیم:
-عقیده کلاسیسیم بر این اصل استوار است که اثر هنری مستلزم کار هنری و تکنیکی است و از الهام تنها ناشی نمی شود. -نویسنده کلاسیک معتقد است طبیعتی بشری وجود دارد وترسیم این روح بشری در طی اعصارباارزش باقی خواهد ماند. -نویسندگان قدیمی مورد تحسین و تقلید نویسندگان کلاسیک هستند. -هنر کلاسیک بدنبال نظم و اعتدال درهنر است.
=-=-=-=-==-=-=-=-==-=-=-==-=-=-=-=-==-=-=
اين سبك به ادبياتي گفته مي شود كه پيش از پيدايش مكتب هاي ديگر و در فاصله قرن هاي ۱۵ و ۱۷ در اروپا وجود داشت كه خود از هنر يونان و روم قديم تقليد شده بود .
در واقع هنر كلاسيك اصلي همان هنر يونان و روم قديم است و مهمترين قانون در نوشته و يا اثر كلاسيك تقليد از طبيعت است. اما نبايد از اين غافل بود كه پيروان مكتب هاي ديگر نيز خود را ملهم از طبيعت مي دانند. در مكتب كلاسيك انواع آثار ادبي مانند طبقه هاي اجتماع با سلسله مراتب طبقه بندي شده است.
۱- حماسه و رمان : مشخصات حماسه عبارتست از عظمت و شكوه جنگجويانه آن و برجستگي موضوع و قهرمانان آن. در حماسه؛ قهرمانان ملي را به عظمت خدايي مي رسانند. آنها از هر لحاظ كامل - دلاور - شجاع - با عزت نفس - پاكدامن ... مي باشند و خطا هاي آنان نيز خالي از جنبه قهرماني نيست.
شاهنامه فردوسي؛ ايلياد هومر در اوج اين داستان ها قرار دارند و وقتي داستان به جاي شعر به صورت نثر بيان شود رمان به وجود مي آيد. در رمان نيز همان اصول حماسي بكار مي رود با اين تفاوت كه در حماسه جنگ و در رمان عشق مقام نخست را به عهده دارد.
۲ - ترا?دي: ارسطو در تعريف ترا?دي مي گويد: ترا?دي عبارتست از تقليد يك حادثه جدي و كامل و داراي وسعت معين؛ با بياني زيبا كه زيبايي آن در تمام قسمت ها به يك اندازه باشد؛ و داراي شكل نمايشي باشد نه داستان و حكايت ؛ و با استفاده از وحشت و ترحم؛ عواطف مردم را پاك و منزه سازد. قهرمان ترا?دي نبايد جنايتكار باشد؛ ضمنا بسيار پرهيزكار و درست كردار نيز نبايد باشد؛ (( بايد از خوشبختي به تيره روزي افتاده باشد اما نه بر اثر جنايت بلكه بر اثر اشتباه )) . همچنين قهرمان ترا?دي بايد با اشخاصي كه طرف مقابل او را در ترا?دي تشكيل مي دهند رابطه خانوادگي و يا حسي داشته باشد.
۳- كمدي : كمدي عبارتست از يك اثر نمايشي جالب كه اشخاص آنرا شخصيت هاي پايين تري نسبت به ترا?دي تشكيل مي دهند و حوادث آن از زندگي روزمره گرفته مي شود. در كمدي اصيل ( حقيقت نمايي ) بايد بيشتر از موارد ديگر لحاظ شود و بايد پايان خوشي داشته باشد و حادثه آن نيز جنبه ابتكاري داشته باشد.
اصول و قواعد كلي اين سبك به شرح زير ميباشد :
تقليد و نمايش از طبيعت: هنرمند كلاسيست بيش از هر چيز بايد سازنده (خوبي )باشد. توجه و تقليد از قدما: نگريستن و پرواي بي اندازه به خداوندان ذوق و هنر باستان و يافتن بهترين و برجسته ترين قالب هاي هنري گذشتگان. اصل عقل: تاثيرات در اين مكتب بايد موافق با اصول عقلي باشد . حقيقت نمايي: قهرمانان اين مكتب آنچه را نيك است دارا مي باشند .
