نشان سرخ دلیری – این کتاب در 1895 توسط استیفن کرین نوشته شده است.
هنری فلیمینگ که جوانی روستایی و اهل نیویورک است، داوطلبانه وارد ارتش متحد می شود. ابتدا چون از جنگ و تیراندازی خبری نیست، هنری جوان بسیار مغرور و متکبر است و به همه چیز به دیده استهزا می نگرد، اما چندی بعد که جنگی در چانسلور سویل در شرف وقوع است، ترس تمام وجودش را فرا می گیرد، به مجرد شروع نبرد، او کشفی می کند.
به زودی تیراندازی آغاز می شود و او خود را در قلب سپاه جای می دهد تا جای امنی داشته باشد. وقتی دشمن حمله اش را آغاز می کند، هنری فرمانده خود را از دست داده، از ترس می گریزد. هرگاه که به جبهه باز می گردد، دوباره با ترس شدیدی مواجه می گردد و این به صورت کابوس وحشتناکی برایش درآمده است.
تجارب تلخ، منظره رنج آور مرگ و شجاعت غیرقابل توصیف مردان عادی سرانجام پرده ها را از جلو چشمان او پس می زنند. با خشم و غضب تمام ناپاکی را از وجود خود دور می کند، او با پیشرفتی قاطع پرچم های قشون را پیشاپیش همه حمل می کند.
نکته قابل توجه این است که نویسنده در موقع نگارش این کتاب فقط 25 سال از عمرش می گذشته و هیچ گونه تجربه شخصی در جنگ نداشته است