وا?ه های دارای ریشه فرانسوی که در زبان فارسی به کار رفته اند فراوان یافت می شوند. دلیل آن شاید به دوران قاجار برگردد که بیشتر پیوندهای ایران و غرب، با فرانسویان بوده است. برخی از این وا?گان و برابر فرانسوی آن در زیر فهرست شده اند:
الف
ادکلن(eau de cologne) اپل (épaule) به معنی شانه اپیدمی (épidémie) اتیکت (étiquette) اشانتیون (échantillon) به معنی نمونه اشل (échelle) به معنی نردبان اکران (écran) اکیپ (équipe) املت (omelette) اوٍرت (ouvert) به معنی باز (open). اور?انس (urgence) اوریون (oreillons) بیماری اوریون یا گوشک که از oreille که به معنی گوش است آمده است. ایده (idée) آبا?ور (abat-jour) آبسه (abcès) به معنی چرک و ورم چرکی آ?ان (agent) آ?انس (agence) آسانسور (ascenseur) آلر?ی (allergie) آمپول (ampoule) آناناس (ananas) آنکادر کردن (encadrer) آوانتا? (avantage) به معنی فایده و منفعت است. آوانس (avance)
نامگذاری زبانها در زبانهای گوناگون متفاوت است. در زیر نام زبان فارسی را در زبانهای گوناگون مشاهده میکنید. (در فهرست زیر در صورت لزوم راهنمای تلفظ داخل کمانک آمده): * آذربایجانی: farsca / фарсҹа (فارسجا) * اردو: فارسی * ارمنی: պարսկերեն (پارسکِرِن) * ازبکی: forsiy / форсий * اسپانیایی: persa * اسپرانتو: persa * استونیایی: pärsia